‘Dubbelring’, 2000, Beeldentuin Frans de Wit, Singelpark, Leiden
Bij ‘Dubbelring’ plaatst De Wit een grote en een kleine ring bij elkaar. Door min of meer identieke, spiegelende of op elkaar reagerende vormen te paren, wordt de aandacht geleid naar het aftasten en ontdekken van de vorm en het nadenken over de betekenis.
Van 1995 tot en met 2001 maakt De Wit een reeks van ringen voor zowel de openbare ruimte als in zijn vrije werk. Dubbelring is onderdeel hiervan.
Een van de oudste versieringen is de punt-cirkelversiering die bijvoorbeeld in hout, steen of been werd ingekrast. Op verschillende plekken in de wereld zijn mysterieuze steencirkels of bottencirkels aangetroffen. De zon, de maan en de aarde zijn rond. Sinds de oertijd is de cirkel een verwijzing naar eenheid, heelheid en oneindigheid. Vandaaruit werd het een symbool voor eeuwige trouw.
De Wit werkt met oervormen omdat ze een krachtige taal spreken zonder woorden. Eindeloos variëren met vorm en ruimte, waar met hetzelfde principe telkens een ander stukje van de oneindig diverse werkelijkheid wordt getoond, is waar Frans de Wit zijn oeuvre omheen bouwt.